สิ่งที่ลำบากคือชื่อ.... ชื่อแคว้น ชื่อคน เยอะและคล้ายมาก อย่างตำแหน่ง จงเอ่า จางเอ่า อันนึก็งงไปเพราะนึกว่าคนเดียวกัน จำแต่ตัวหลังไงง เอ่า!
เสี่ยวเฉียว ชื่อเล่น หมานหมาน ช่วยชาวเมืองที่บอบช้ำจากภัยสงครามขุดบ่อ ซ่อมคลอง ค่อย ๆ ชนะใจเว่ยเซ่า เธอสนิทกับปู่และคิดถึงคำสอนของปู่ว่า ให้เธอเป็นน้ำ ใช้ความอ่อนโยนและความฉลาด วางแผน ให้เว่ยเซ่ายอมรับ ปกป้องชาวเมืองทั้งสองแคว้น
จูบหนึ่งของหญิงสาวช่วยชีวิตท่านประธานผู้เปลี่ยนร้อยร่าง
ขณะเดียวกัน หลิวเหยี่ยน บุตรหลางหยาอ๋อง (อีกเมืองหนึ่ง) อดีตคู่หมั้นเสี่ยวเฉียว ยกกองทัพมาวางแผนจะระเบิดคลองถล่มเมือง และชิงตัวเสี่ยวเฉียวกลับ แต่เสี่ยวเฉียวแอบไปทำลายกำมะถันตัวจุดระเบิดคลองจนเสียหาย ป้องกันคลองและชาวเมืองไว้ได้ พร้อมยกตราประทับเมืองผานอี้ ใช้เป็นสินเดิมยกให้เว่ยเซ่า เพื่อป้องกันไม่ให้เขาตีเยียนโจว
เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว
จำไม่ได้แล้วว่าซื้อมาตั้งแต่ตอนไหน page เรื่องนี้อยู่บนชั้นหนังสือนานมาก
พรุ่งนี้! ทั่วไทย ฝนตกหนัก กทม. โดนด้วย ระวังน้ำท่วมฉับพลัน
..พอตบะแตกแล้วหื่นมากจ้า สงสารนางเอกมาก พระเอกเอะอะก็ลากขึ้นเตียง และก็สงสารพระเอกที่โดนขัดจังหวะเรื่องบนเตียงบ่อย (ฮ่า...) แถมมีอะไรกับนางเอกครั้งแรกยังหลั่งเร็วจนเสียหน้าอีก เรื่องแรกเลยนะเนี่ยที่เจอพระเอกเป็นแบบนี้ ฮ่าๆๆ
เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจ ส่วนพระเอกเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว
สรุปอ่านต่อจ้า เอาใจช่วยนางเอกให้เอาตัวรอดไปให้ได้
) เพราะแม่ของพระเอก ให้นึกถึงแม่ของท่านแม่ทัพจาก ยอดหญิงหมอเทวดา ไว้เลยนะจ้ะ มีความโรคจิตเบาๆ
แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด
ที่ว่าทำใจเก่งหมายถึงในเรื่องนอกจากแม่สามีประสาทแดกยังมีสามีซึ่งก็คือพระเอกที่ถือตัวเองเป็นใหญ่ เข้าใจว่าเป็นธรรมเนียมโบราณ แต่หลายอย่างของพฤติกรรมพระเอกถ้าเป็นเราคงอยากกระโดดถีบขาคู่แล้วเอามีดเสียบท้องให้จบ ๆ (เช่นการดื่มน้ำยังต้องให้เมียไปเอาให้ กินข้าวก็กินก่อนให้เมียปรนนิบัต�� )
อ่านไปนิดแล้วรู้เลย...ไม่รอดแน่...ติดแน่นอน!!!! ใจพะวงอยากแต่จะอ่านๆๆๆๆ